Katil balinaların birbirleriyle sosyalleşmek için yemek paylaştığı biliniyordu, yemeklerini insanlara da ikram ettikleri son 20 yılda 34 kez görüldü.
Kanada, Yeni Zelanda ve Meksika’dan araştırmacıların ortak yürüttüğü çalışmada, katil balinaların insanlara yiyecek sunma girişimleri incelendi.
Dünya genelinde Kaliforniya’dan Yeni Zelanda’ya, Norveç’ten Patagonya’ya kadar uzanan 34 farklı olay analiz edildi. İncelenen vakalarda, katil balinaların tamamen kendi inisiyatifleriyle insanlara yiyecek teklif ettiği ve bu davranışın sistematik olarak gözlemlendiği kaydedildi.
Katil balinaların yiyecek paylaşımı, tür içi sosyal bağların kurulmasında önemli bir rol oynuyor. Araştırmanın baş yazarı Jared Towers, katil balinaların yiyeceğini insanlara sunmasının onların bizlerle ilişki kurma isteğinin göstergesi olabileceğini belirtiyor. Özellikle yiyeceklerini insanlara atması ve bu süreci gözlemlemeleri, gelişmiş bilişsel yeteneklerinin ve karmaşık sosyal yapılarının bir yansıması olarak değerlendiriliyor.
Araştırmada, insanlarla katil balinaların arasındaki etkileşimlerin belirli kriterlere uygun olması şartı olduğu görülüyor. Örneğin; insanların katil balinalara yaklaşmaması ve onların yiyeceği kendi iradeleriyle sunması gibi tekrarlanan desenler görülüyor. Çoğu vakada, katil balinalar yiyecek teklifini kabul etmeyen insanlara yiyeceği yeniden uzatıyor, bu da bu davranışın tesadüfi olmadığını gösteriyor.
Katil balinalar, doğaları gereği yüksek zeka düzeyine ve karmaşık sosyal ilişkiler kurma becerisine sahip türler. Büyük avları birlikte avlamak ve paylaşmak, sosyal gruplarındaki bağları güçlendiren temel unsurlar arasında yer alıyor.
Çalışmanın baş yazarı Jared Towers “Orkalar genellikle birbirleriyle yiyecek paylaşırlar – bu sosyal bir aktivitedir ve birbirleriyle ilişki kurmanın bir yoludur. İnsanlarla da paylaşmaları, bizimle ilişki kurmaya olan ilgilerini de gösteriyor olabilir.” diyor.
Bu bağlamda, insanlara yiyecek sunmaları hem yeni sosyal deneyimler edinmelerini sağlıyor hem de aramızdaki ilişkiyi şekillendiriyor olabilir. Araştırmacılar, bu davranışın öğrenilmiş kültürel bir pratik, oyun veya sosyal etkileşim aracı olarak çok boyutlu işlevlere sahip olduğunu öne sürüyor.
Araştırma, 30 Haziran’da Journal of Comparative Psychology’de yayınlandı.
