Yeni bir araştırmaya göre, modern insan bedeni hız potansiyelini artıracak ideal kiloya sahip olabilir.
Nature Communications dergisinde yayımlanan çalışmada, insan vücudunun sanal bir modeli kullanılarak, uzuvların ve kasların hareketleri incelendi. Araştırmanın bulgularına göre, ideal hız için belirli bir vücut büyüklüğü öne çıkıyor ve bu da doğadaki birçok hızlı canlıya benzer bir yapıya işaret ediyor.
Kara, deniz ve hava canlıları arasında en hızlıları, genellikle orta büyüklükte olanlar. Örneğin çita, saatte 104 kilometre hıza ulaşırken; suyun en hızlı hayvanları olan sarı yüzgeçli orkinos ve wahoo, saatte 75-77 kilometre hızla yüzebiliyor. Havada ise düz uçuşta beyaz boğazlı iğne kuyruklu kırlangıç, 112 kilometre hızla dikkat çekiyor.
Bu orta büyüklük eğilimini insan vücuduna da uygulayan araştırmacılar, OpenSim adı verilen sanal bir insan modeli üzerinde çalıştı. Standart insan modelini küçültüp büyüterek hız üzerindeki etkisini inceleyen bilim insanları, yaklaşık 47 kg ağırlığa sahip bir modelin, hıza en uygun boyut olduğunu ortaya koydu. İnsan vücudu büyük boyutlara ulaştıkça kasların daha fazla güç üretememesi nedeniyle hız kapasitesinde azalma yaşandığı gözlemlendi.
Ayrıca araştırmacılar, insan modellerini 2 bin kg’a kadar büyüttüler ve olabildiğince hızlı koşmaları için onları zorladılar. 2 bin kg’lık model hareket edemedi. Hareket edebilen en büyük modelin 900 kg olduğunu buldular.
Modern insanların ortalama ağırlığının yaklaşık 62 kg olması, bu ideal hız boyutundan biraz büyük olsa da hala hız potansiyelini koruyor. Örneğin, başarılı uzun mesafe koşucularından Eliud Kipchoge’nin de 50 kg civarındaki ağırlığı, bu ideal hız potansiyeline işaret ediyor.
Araştırma, insan vücudunun kas yapısında büyük değişiklikler olmadan ulaşılan hız seviyelerinin, evrimsel olarak kazanılan ideal boyut ve kas kombinasyonu ile desteklendiğini gösteriyor.
Araştırmacılar bunu daha hızlı hareket etmek için yerden daha sert itme yapmanın gerekliliğiyle açıklıyor. Daha büyük modeller yerden daha sert itemiyor çünkü modellerin kasları bu itmeyi sınırlıyor.
Bir kasın kuvvet üretme yeteneği, o kasın enine kesit alanına bağlı ve hayvanlar büyüdükçe, kaslarının kütlesi enine kesit alanlarından daha hızlı büyüyor. Bu, daha büyük hayvanların kaslarının nispeten daha zayıf olduğu anlamına geliyor. Kaslar, maksimum hızın üzerinde maksimum seviyeye ulaşmaya başlar – ve bu nedenle modelin yavaşlaması gerekir.
Spektrumun diğer ucunda, minyatür modeller nispeten daha güçlü kaslara sahiptir, ancak onların da yerçekimiyle ilgili bir sorunları oluşuyor. Çok hafif olduklarından büyük bir kuvvet üretmek için yere bastırmaya çalıştıklarında bu hareket vücutlarının yerden daha erken ayrılmasına neden olur.
Kaynak: The Conversation
